بهینه سازی یک دهنه پوسته تقوت شده از بال یک هواپیما با استفاده از الگوریتم ژنتیک

بهینه سازی سازه ها، یعنی طراحی آنها به صورتی که هم نکات فنی رعایت شوند و هم کمترین وزن و هزینه اجرایی را داشته باشند همیشه مورد توجه دانشمندان بوده است. در سالهای اخیر استفاده از مواد مرکب چند لایه در ساخت سازه های مکانیکی، فضایی، دریایی و خودرو سازی افزیش یافته است. یکی از دلایل عمده استفاده از این مواد، مقاومت بسیار زیاد به همراه وزن کم آنها میباشد. از اهداف این تحقیق طراحی بهینه یک بال مرکب چند لایه با کمترین وزن و هزینه ممکنه است، به طوری که بال بیشترین بار ممکن را تحمل نماید تا به مرحله گسیختگی نهایی برسد. متغییرهای طراحی در این مسئله متشکل از ضخامت و زاویه ی الیاف می باشند که می توانند به صورت پیوسته یا گسسته در نظر گرفته شوند. تغییرات ضخامت به صورت پیوسته و تغییرات زاویه ی الیاف به صورت گسسته می باشند. تعداد لایه های متغیر در نظر گرفته میشود. در این مقاله جهت بهینه سازی بال هواپیما ابتدا مدل را در برنامه آباکوس کشیده و نیروهای وارد بر بال به آن اعمال کردیم تا به یک مدل سازه ای مناسب رسیدیم. با لینک کردن برنامه آباکوس و مطلب و بهره بردن از الگوریتم ژنتیک و انجام چندین بار تکرار توانستیم جواب ها را همگرا کنیم که به موجب آن توانستیم وزن سازه را کم و به مقاومت سازه در مقابل نیروهای آیرودینامیکی بیفزائیم و اثرات فلاتر را بهبود ببخشیم.

کلیدواژه ها:

سلزه ، بهینه سازی ، فلاتر