پارامترهای اقلیمی و ژئومورفولوژیکی موثر بر روی کمیت آب رودخانه کارون از پایین دست سد گتوند تا تنگه ی عقیلی شوشتر

امروزه بررسی های کمی آب دامنه گسترده تری پیدا کرده است. تغییرات ژئومورفولوژی(شیب، فرسایش، هوازدگی وپوشش گیاهی.. ) و عناصر اقلیمی نظیر درجه حرارت، رطوبت، بارش، تبخیر و تعرق، باد و... از جمله عواملی هستند کهمیکروکلیمای حوضه ی رودخانه ها را تحت تاثیر قرارداده و با تغییرات آب و هوا، به سرعت چهره ی محیط زیست یکمنطقه طبیعی را دگرگون می سازد. تمام این عوامل، هر یک با سهمی جداگانه بر روی آبدهی رودخانه های ایران از جمله رودکارون تاثیرگذار می باشد. کارون پر آب ترین و بزرگترین رودخانه دائمی آب شیرین ایران است. این تحقیق در یک بازهزمانی 27 ساله بر اساس آمار ایستگاه تبخیر سنجی گتوند و نیز 16 سال آمار موجود در ایستگاه سینوبتیک شوشتر واطلاعات دبی آب آنها و برداشت های صحرایی انجام شده است. در این ارتباط نمایه های هواشناسی و پارامترهای آماری دما،تبخیر و بارندگی که شامل میانگین، حداقل، حداکثر، دامنه، انحراف معیار، ضریب تغییرات ماهانه و سالانه (در دوره یآماری) محاسبه شده است. همچنین علاوه بر داده های آماری روابط همبستگی و رگرسیون متغیرها، ارتباط بین عناصراقلیمی مثل بارش، دما، رطوبت نسبی، تبخیر و میزان دبی رودخانه کارون در محدوده مورد مطالعه انجام گرفته است. ازجمله اقدامات دیگر در زمینه ژئومورفولوژی منطقه، تهیه نقشه های دو بعدی و سه بعدی با نرم افزار GIS می باشد.

کلیدواژه ها:

میکروکلیما ، سینوپتیک ، نمایه های هواشناسی ، رگرسیون ، عناصر اقلیمی