بررسی اثر کاربرد زئولیت و محلول پاشی با عناصر روی و منگنز بر صفات کمی ذرت شیرین درمقادیر مختلف نیتروژن

به منظور بررسی اثر مقادیر نیتروژن و محلول پاشی عناصر روی و منگنز بر صفات زراعی ذرت شیرین به همراه کاربرد و عدم کاربرد زئولیت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در یکی از مزارع بخش نظرآباد(روستای گازرسنگ) طراحی و اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف کود نیتروژن بر اساس آزمون خاک در دو سطح (میزان توصیه شده برای منطقه بر اساس آزمون خاک و 20 درصد پایینتر از میزان توصیه شده)، محلول پاشی با دو عنصر روی و منگنز چهار سطح (محلول پاشی با روی، محلول پاشی با منگنز، محلول پاشی توام روی و منگنز و محلول پاشی با آب خالص) وعامل زئولیت در سه سطح (عدم استفاده از زئولیت، استفاده از زئولیت به میزان 10 تن در هکتار و استفاده از زئولیت به میزان 20 تن در هکتار) بود. به منظور ارزیابی تأثیر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه ذرت شیرین، یک مرحله نمونه - برداری در زمان رسیدگی محصول انجام گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که سطوح مختلف نیتروژن بر هیچ یک از صفات اجزایعملکرد معنیدار نبود. تیمار محلول پاشی عناصر ریز مغذی بر اکثر صفات مورد بررسی از جمله وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، قطر ساقه، وزن بلال، وزن دانه در بلال و ارتفاع بوته معنیدار بود. در بین سطوح محلول پاشی، تیمار محلول پاشی توأم عناصر روی+ منگنز بهتر از مصرف تکی آنها بود. در بررسی تیمار زئولیت نیز نتایج نشان داد که عامل زئولیت نیز بر بیشتر صفاتاز جمله وزن خشک ساقه و سایر اجزا، وزن خشک برگ، قطر ساقه، وزن بلال با پوست، وزن دانه در بلال، تعداد برگ در بوته، طول بلال و ارتفاع بوته معنیدار بود. نتایج نشان داد که افزایش میزان زئولیت در سطح به طور معنیداری باعث افزایش میزان صف ات مهم زراعی در ذرت شیرین گردید

کلیدواژه ها:

نیتروژن ، زئولیت ، روی ، منگنز ، اجزای عملکرد ، ذرت شیرین