بررسی ساختاری و لرزهخیزی گسل لکرکوه و تاثیر آن بر شهر راور

با توجه به توانایی ایجاد زمینلرزههای بزرگ توسط گسلهای راستالغز درون قارهای که از عناصر مهم دگرشکلی مناطق فعال قارهای نیز به شمار میآیند، تعیین هندسه و کینماتیک این گسلها به همراه شناسایی قطعات فعال و نحوه تکامل ساختاری آنها در طول زمان امری ضروری به نظر میرسد. پهنه گسلی لکرکوه با طول تقریبی 65 کیلومتر در شرق شهر راور و شمال استان کرمان قرار دارد. تحلیل ساختاری بخش مرکزی این گسل فعالیت امتدادلغز راستگرد با مولفه معکوس را نشان میدهد. این سامانه گسلی به عنوان مسبب زلزله 1911 راور با بزرگی 6.8 Mw که موجب ویرانی روستای مکی(موکی)، آبدرجان و لکرکوه در خاور راور شد، معرفی شده است. پارامتر لرزه خیزی منطقه با تصحیح زمانی به صورت LogN=2.3-0.7MS محاسبه گردید. دوره بازگشت زمینلرزههایی با بزرگی Mw 6.8 حدود 288 سال با توجه به فرمول لرزهخیزی منطقه خواهد بود. و میانگین بیشینه شتاب گرانشی زمین در شهر راور که در نتیجه عملکرد گسل لکرکوه ایجاد میشود 0.2624 شتاب ثقل زمین است.

کلیدواژه ها:

گسلش فعال ، بررسی ساختاری ، لرزهخیزی ، پهنه گسلی لکرکوه ، شهر راور ، ایران مرکزی