بررسی و شناسایی عوامل استراتژیک )نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید(استعدادیابی در ورزش قهرمانی جمهوری اسلامی ایران

با مطرح شدن بحث «استعدادیابی » در ورزش کشور، بسیاری اولین گا م در فرآیند پرورش قهرمانان را استعدادیابی م یدانند.کسانی که بر موضوع استعدادیابی تأکید دارند، معتقدند: استعدادیابی صرفه جوی ی در زمان موردنیاز برایرسیدن به اوج عملکرد، منابع مالی، انسانی و غیره است. همچنین کارایی نظام قهرما نپروری را افزایش م یدهد، کار مربی، ورزشکار و مدیر را آسان م یکند و پشتوانه سازی را ممکن م یسازد. امروزه به علت تغییرات سریع،سازما نها با نیاز به تغییر در نحوه عملکرد خود مواجه می شوند. برای روبرو شدن با این تغییرات و چال شها سازمان ها منابع متعدد و مختلفی که به آن دسترسی دارند را به کار م یگیرند. توسعه استعدادیابی در ورزشقهرمانی کشور نیازمند وجود چش ماندازی بلند مدت است و به تبع توسعه، نیاز به برنام هریزی بلند مدت و جامع، از ضروریات است. برنام های که با توجه به نقاط قوت و ضعف ها و توجه به فرصت ها و تهدیدهای موجود در مسیر دستیابی ب ه چش مانداز مطلوب، راهبردها و سیاس تهای مناسبی را با توجه به مؤلف هها، برنامه ریزی جامع وتوجه داشتن به برنامه استعدادیابی در کشورهای توسعه یافته طراحی و تدوین نماید. تحقیقات نشان می دهند که فرآیند استعدادیابی در ایران ضعیف تر از بسیاری از کشورهای صاحب نام در عرصه ورزش قهرمانی انجام می شود. هدف از این تحقیق بررسی و شناسایی عوامل استراتژیک )نقاط قوت و ضعف داخلی و فرصت ها و تهدید های خارجی( استعدادیابی در ورزش قهرمانی کشور می باشد

کلیدواژه ها:

شناسایی ، عوامل استراتژیک ، استعدادیابی ، ورزش قهرمانی