بررسی علل عدم موفقیت جنگل های دست کاشت تاغ در کنترل فرسایش بادی(مطالعه موردی: منطقه انارک شهرستان نایین)

از زمانی که مبارزه با حرکت ماسه های روان و بیابان زدایی به صورتی منظم در کشور آغاز گردید گونه های مختلف جنس تاغ Haloxylon از خانواده Chenopodiaceaeکه شامل درختان کوچک و درختچه هایی با شاخه های بند بند که به زبان انگلیسی، فرانسه، آلمانی و روسی saxaul نامیده می شود با تکیه بر رویشگاه های طبیعی به عنوان یکی از گونه هایی انتخاب گردید که برای مبارزه بیولوژیک در پدیده بیابان زایی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بسیار مثبت جنگل کاری های اولیه موجب شد توجه به گونه های تاغ بیش از پیش افزایش یابد. به طوری که بعداً در عرصه های احیا شده در کویرهای دشت لوت و دشت کویر گونه غالب و بعضاً حتی گونه منحصر به فرد گردید. منطقه مورد مطالعه یکی از مناطقی است که اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان در سنوات گذشته عملیات نهال کاری با گونه تاغ را آغاز نموده است. اما گونه های کشت شده با وجود گذشت چندین سال یا به طور کامل خشک شده یا از رشد چندانی برخوردار نمی باشند. در این بررسی محدوده مورد نظر در منطقه انارک شهرستان نائین با وسعت 10129 هکتار و با اقلیم بیابانی خشک و سرد مطالعه شده است. نتایج بیان-گر محدودیت های مختلفی در منطقه است که شامل محدودیت های خاک، اقلیمی و اکولولوژیکی می باشد. از دیگر نتایج، دستیابی به راه کارهای مدیریتی در راستای کنترل پدیده بیابان زدایی در منطقه است.

کلیدواژه ها:

بیابان زدایی ، تاغ ، جنگل های دست کاشت ، خشکیدگی تاغ