ارزیابی ورتبه بندی شهرکهای صنعتی استان اصفهان براساس فاکتورهای محیطی بابهره گیری ازرویکردتحلیل پوششی داده ها

امروزه یکی از مسائلی که مدیران و سرمایه گذاران با آن مواجه هستند انتخاب شهرک و محلی مناسب جهت احداث کارخانجات میباشد. با توجه به ماهیت مساله و وجود عوامل کمی و کیفی متنوع برای انتخاب مطلوب، این مساله یک مدل تصمیم گیری چند معیارهمی باشد. هدف از این پژوهش شناسایی شاخص های موثر بر انتخاب شهرک های صنعتی و بکارگیری این شاخص ها جهت رتبه بندیشهرک های صنعتی موجود در استان اصفهان جهت ارائه به مدیران و سرمایه گذاران صنعتی این استان می باشد. بدین منظور ابتدا شاخص های موثر در ارزیابی شهرک های صنعتی از ادبیات پژوهش استخراج شده و سپس با استفاده از نظرسنجی از خبرگان تعدادی از مهمترین شاخص ها جهت ارزیابی شهرک ها انتخاب می شوند. در ادامه با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها فازی ) FDEA ( بهارزیابی و اولویت بندی شهرک ها پرداخته می شود. تکنیک تحلیل پوششی داده ها در این مقاله به عنوان یک تکنیک تصمیم گیری چند معیاره مورد استفاده قرار می گیرد بنحوی که شاخص های منفی در تصمیم گیری به عنوان ورودی های مدل و شاخص های مثبت به عنوان خروجی های مدل در نظر گرفته شده است، لذا شهرک هایی که پایین ترین سطح شاخص های منفی و بالاترین سطح شاخص های مثبت را دارا باشند در اولویت انتخاب قرار خواهند گرفت. همچنین جهت رتبه بندی کامل شهرک ها، در تکنیک DEA از روش تجزیه و تحلیل دوگانه ) DFA ( استفاده شده است.