بررسی اثر تعداد چاههای مشاهدهای در تخمین سطح ایستابی با استفاده از ژئواستاتیستیک

یکی از راه های مدیرت کمی آبخوانها تخمین سطح آب برداشت شده از شبکه چاههای مشاهدهای است. هدف این پژوهشبررسی اثر تعداد چاه های مشاهدهای بر تخمین سطح آب با استفاده از سه روش زمین آماری کوکریجینگ، کریجینگ و روشمعین عکس فاصله در سه دشت مهم استان خوزستان می باشد. نتایج نشان داد که اگر تعداد چاههای مشاهدهای بیشتر و پراکنشآنها منظمتر باشد، تخمین سطح آب با استفاده از روشهای زمین آماری دقیقتر و دارای معیارهای ارزیابی مناسبتری می باشد.نتایج حاصل از برازش سه نوع نیمتغییرنما و نیم تغییرنمای متقابل کروی، نمایی و گوسین حاکی از برتری مدل گوسین داشت.همچنین در دو دشت دزفول و رامهرمز روش کوکریجینگ و در دشت زیدون روش کریجینگ به عنوان بهترین روش برای تخمینسطح ایستابی انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، دشت ، زمین آمار ، چاه مشاهدهای