نقش زنان در بیابانزدائی و توسعه پایدار منابع طبیعی

زنان به عنوان بخش اعظمی از نیروی انسانی هر کشور می‌توانند نقش بسیار مهم و موثری در جهت پیشبرد اهداف و سیاستهای برنامه‌ریزان در زمینه‌های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی ایفا نمایند. توجه به توانائی‌های بالقوه زنان درخصوص ایفای نقش فرهنگ‌سازی، حفاظتی، احیایی و ... در راستای اهداف پایداری منابع طبیعی می‌تواند برای سیاستگزاران این بخش بسیار راهگشا باشد. زنان با دارا بودن نقش مدیریت خانواده انتقال تعالیم اعتقادی و فرهنگی را به عهده دارند، بدیهی است که هر چه سطح آگاهیها و اطلاعات ایشان بیشتر باشد به تبع آن ارتقاء‌ فرهنگ عمومی جامعه بیشتر محقق خواهد شد. زنان در نقش‌های اجتماعی نیز به صورت خاص می‌توانند نقش مؤثر خود را به عنوان آموزشگر، مروج، یا در قالب NGO و همیاران طبیعت و یا سایر شکلهای اجتماعی زنان ایفا نمایند. در زمینه منابع طبیعی و محیط زیست تاکنون شاهد فعالیتهای زنان در سطح گسترده و وسیع و سازماندهی شده شکل‌های گوناگون بوده‌ایم ، که تأثیر چشمگیری در ایجاد حساسیت در مردم نسبت به مسائل منابع طبیعی داشته است. واضح است که برای استفاده بیشتر و مؤثرتر از این نیروی عظیم اجتماعی در راستای تحقق اهداف حفاظت و توسعه منابع طبیعی لازم است حمایتهای مقتضی نسبت به ایجاد و تقویت گروه‌های زنان فعال در زمینه منابع طبیعی مبذول گردد. در این‌خصوص دستگاه‌های دولتی متولی امور منابع طبیعی و محیط‌زیست و ... که بازخورد فعالیتهایشان به همه آحاد جامعه از زن و مرد، کوچک و بزرگ برمی‌گردد و همچنین به دلیل گستردگی عرصه کار،‌ضروری است که دست به سازماندهی نیروهای انسانی موجود هر جامعه در گروه‌های گوناگوون زند تا بتوانند در جهت تحقق توسعه پایدار منابع از مشارکت همگانی برای حفظ ارزشهای همگانی بهره جویند..

کلیدواژه ها:

زنان ، فرهنگ سازی ، NGO ، محیط زیست ، ارزش های همگانی