تحلیل توسعه منابع انسانی با استناد به توانمنذسازی

مهمترین عامل بهره وری در جامعه ، منابع انسانی است و تردیدی نیست که شکوفایی هر جامعه ای در بهبود و پرورش منابع انسانی آن نهفته است. یکی از مفاهیمی که در راستای بالندگی منابع انسانی مطرح است، توانمندسازی کارکنان است. در عصر متلاطم و متحول امروز، دیگر سرمایه های فیزیکی و تکنولوزیکی، سرمایه سازمان محسوب نمی شوند، بلکه نیروی انسانی به لحاظ برخورداری از قدرت اندیشه، خلاقیت و نوآوری، بزرگترین دارایی هر سازمان به شمار میرود، چرا که کلیدی ترین عامل در نیل به موفقیت سازمان در مواجهه با تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی عصر حاضر می باشد. مدیریت سرمایه انسانی یکی از عوامل با اهمیت جهت برتری جستن بر رقبا محسوب می گردد زیرا این سرمایه ها در صورت آموزش صحیح و اصولی توان تبدیل دانش های اکتسابی به محصول و خدمات مورد نیاز بازار را دارند. سازمانها بایستی در جهت پرورش و به روز کردن این سرمایه های بالقوه گام بردارند. وجود نیروی انسانی توانمند در هر سازمان، ضمن کاهش آثار سوء غیبت، عدم رضایت شغلی، تأخیر، موجب افزایش چشمگیر عملکرد سازمان و سلامت سازمانی می گردد. در این مقاله با بررسی توانمندسازی به عنوان یک عامل اساسی و پایه ای در پیشرفت و روبه رشد سازمان پرداخته است.

کلیدواژه ها:

توانمند سازی ، منابع انسانی ، سرمایه انسان