بررسی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و کارآیی سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار تهران

کیفیت گزارشگری مالی از جمله موضوعاتی است که در سال‌های اخیر بخش وسیعی ازتحقیقات در مدیریت مالی و حسابداری را به خود اختصاص داده است. عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیریان و سرمایه‌گذاران موجب بروز مشکلی به نام سهمیه‌بندی سرمایه می‌شود. زمانی‌که مدیران از اطلاعات محرمانه سوء استفاده نمایند. سرمایه‌گذران از انجام سرمایه‌گذاری امتناع می‌کنند. هم‌چنین وجود مشکلات نمایندگی و منفعت‌گرایی مدیران باعث حساسیت سرمایه‌‌گذاران می گردد وتأمین مالی پروژه‌های دارای ارزش فعلی خالص مثبت را با مشکل مواجه می‌نماید. اطلاعات حسابداری از دو طریق م‌توانند به کارآیی (بهره‌وری سرمایه‌گذاری) کمک نمایند. 1) کم کردن ریسک و عم تقارن اطلاعاتی 2) کمک به مکانیزم‌های کنترل شرکتی جهت ایستادگی در برابر انگیزه‌های منفعت جویانه مدیران و حفظ منافع سهامداران اقلیت و بستانکاران. هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین کیفیت گزارشگری مالی و بهره‌وری سرمایه‌گذران و ارزیابی این ارتباط در شرکت‌های با اندازه مختلف می‌باشد.