بررسی مفاهیم فلسفی معماری عصرصفوی نمونه موردی مسجدشیخ لطف الله

مکتب اصفهان دارای مفاهیم ارزشی زیادی است که با آرای فلسفی ارتباطی تنگاتنگ دارد. مقاله حاضر با هدف بررسی مفاهیم فلسفی بکار رفته درمعماری عصر صفوی تدوین شده است. دوره صفوی به لحاظ تقسیم فکر فلسفی و فقهی و به عبارتی، تفکر دین شناسانه، به سه دوره تقسیم می شود. دوره نخست، دوران گذار از میراث ایران پیش از صفوی به بعد از آن و آغاز مرحله ی جدید است. دوره دوم دوره ی شکل گیری مکتب فکری ویژه اصفهان در عصر شیخ بهایی، میرداماد و ملاصدرا است و دوره سوم دوران علامه ی مجلسی است. این پژوهش که بیشتر به دوره دوم پرداخته از دو بخش تشکیل شده است. ابزار مورد استفاده بصورت کتابخانه ای و مشاهده ی بنای مورد نظر بوده است. روش تحقیق در بخش اول به صورت توصیفی-تحلیلی بوده که آراء فلسفی 9فیلسوف عصر صفوی جمع آوری گردید و در بخش دوم به صورت پیمایشی تأثیر آراء بدست آمده در بنای مسجد شیخ لطف الله مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت بررسی و شناخت مفاهیم فلسفی در بنای مسجد شیخ لطف الله منجر به درک زیبا شناختی و مبانی عرفانی و فلسفی هنر معماری آن دوره شد

کلیدواژه ها:

مفاهیم فلسفی ، دوره صفوی ، معماری ، مسجدشیخ لطف الله ، صدرالمتالهین شیرازی