فرم کالبدی ساختمان بر اساس معیار ماهانی در شهر سراب

اقلیم و معماری علمی است که به وسیله آن می توان به راهکارهای اصولی در جهت طراحی اقلیمی مساکن دست یافت. با طراحی اقلیمی می توان از انرژیهای طبیعی به نحواحسن استفاده کرد و جهت آسایش خود، آنها را مورد استفاده بیشتر قرار داد. فرم کالبدی ساختمان نقش بسیار مهمی را در میزان تاثیر شرایط اقلیمی و وضعیت حرارتی ساختمانها دارد. فرم یک بنا با توجه به اقلیم منطقه و دمای بحرانی آن به انواع گوناگونی می تواند باشد که باید بهترین نوع فرم ساختمان را با توجه به اصول طراحی اقلیمی محل بکار گیریم. در این تحقیق از روش ماهانی برای تعیین محدوده آسایش حرارتی انسان استفاده شده تا یک الگوی همساز و متناسب با اقلیم منطقه سراب بدست آید. نتایج حاصله نشان داد که؛ در معماریهای سنتی مصالحی را به کار می بردند که دارای ظرفیت حرارتی و مقاومت حرارتی بالا برخوردار بوده و مانع از ورود و خروج انرژی به داخل یا خارج بنا می شود. ساختن دیوارهای ضخیم پنجره های دوجداره، رو به جنوب بودن محل استقرار ساختمانها بافت فشرده و پلان مربعی شکل ساختمانها، همه حاکی از این است معماران آن زمان خانه هایی را می ساختند که بیشترین انطباق را با محیط در جهت آسایش حرارتی دارا بوده است. بر اساس شرایط بیوکلیمایی سراب در فضاهای داخلی ساختمان در طول روزهای 8 ماه از سال سرد بوده و فقط 4 ماه از سال شرایط حرارتی مطلوب می باشد این در حالی است که شبهای تمامی ماههای سال سرد می باشد. با توجه به مشکل سرما، برای دریافت حداکثر انرژی خورشیدی، جهت جنوب شرقی با کشیدگی در راستای شرقی، غربی همراه با بازشوهایی در جهت جنوب، مناسب ترین جهت تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

سراب ، دمای بحرانی ، فرم کالبدی ساختمان ، شرایط بیوکلیمایی