مطالعه شاخص های اقلیم آسایش (دمای مؤثر، ترجونگ و TCI) بر توسعه گردشگری جزیره آبادان

اقلیم از جمله مهمترین جنبه های مطرح در گردشگری یک منطقه محسوب می شود. با وجود نقش کلیدی وضعیت آب و هوایی و اقلیمی در تعیین یک مقصد گردشگری و مطرح بودن آن به عنوان یک جاذبه، آگاهی در مورد آن اغلب به صورت یک موضوع بدیهی فرض شده و به جزئیات آن اهمیت جندانی داده نشده است. در این پژوهش جهت بررسی شاخصهای زیست اقلیمی مؤثر بر توسعه گردشگری در شهرستان آبادان از پارامترهای اقلیمی متوسط دمای خشک، متوسط رسوبتی نسبی، متوسط سرعت باد، متوسط فشار بخار میزان ابرناکی برحسب اکتاو ... استفاده شد. همچنین این شهرستان طی یک دوره آماری 60 ساله (1951-2010) از لحاظ آسایش اقلیمی با شاخص های زیست اقلیمی (TCI، ترجونگ، دمای مؤثر) و با استفاده از داده های آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک آبادان مورد ارزیابی قرار گرفت تا شرایط آسایشی مطولب ناحیه در مقیاس ماهانه تعیین گردد، که در استفاده بهینه از جاذبه های توریستی و توسعه صنعت گردشگری دارایاهمیت فراوان می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که بهترین ماه های سال از نظر اقلیم گردشگری در این شهرستان مارس، نوامبر و دسامبر (اسفند، آبان و آذر) است. این در حالی است که ماه ها ژوئن، ژوئیه، آگوست و سپتامبر که برابر با ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور است، در سطح شهرستان بدترین شرایط اقلیمی را برای انجام فعالیت های گردشگری داراست.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، شاخص TCI ، دمای مؤثر ، ترجونگ ، زیست اقلیم ، ایستگاه سینوپتیک آبادان