بررسی و تحلیل کمی فضاهای سبز شهری (نمونه موردی: کلان شهر تبریز)

فضاهای سبز شهر ی یکی از مهمترین گونه های فضاهای شهری محسوب می شود. مطالعه و ارزیابی فضاهای سبز شهر، به عنوان یک ضرورت اساسی در برناه ریزی های مدیریت و توسعه شهری مطرح است و حکایت از باز تولید این فضاها در تقویت وجه فرهنگی، اجتماعی و کالبدی شهر را دارد. امروزه اهمیت و ضرورت مطالعه و بررسی این فضاها با توجه به نیازهای شهروندان بیش از پیش مشهود است. هدف از بررسی و مطالعه فضاهای سبز شهری (نمونه موردی شهر تبریز) بطور کلی می توان ارزیابی وضعت کمی فضاهای سبز در سطح شهر تبریز،تجزیه و تحلیل پراکنش و نحوه استقرار این فضاها در شهر تبریز بیان کرد. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده است که کمیت این فضاها که شامل مساحت و سرانه کاربری آنها در شهر تبریز و سطح توسعه یافتگی آنها بر اساس زیرشاخص های انتخاب شده مورد بررسی قرار گیرد. نوع روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. جامعه آ»اری پژوهش شهر تبریز می باشد که مناطق نه گانه شهری که تقسیم بیندی آن بر اساس طرح جامع شهر تبریز است، انتخاب شده است. دوره زمانی پژوهش بر اساس اطلاعات سال 1385 بود، داده های کمی مورد نظر در حقیق حاضر بر اساس اطلاعات آخرین طرح جامع جدید (1391) بوده است. تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از روش علمی تاپسیس و همچنین نرم افزار SPSS و GIS انجام یافته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین سطح سرانه و مساحت مناطق و همچنین سطح برخورداری و توسعه یافتگی بین آنها اختلاف معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فضاهای سبز شهری ، مساحت و سرانه ، سطح توسعه یافتگی ، شهر تبریز ، روش تاپسیس