ارزیابی خسارات وارده بر توده (درخت سرپا) در طول مسیر چوبکشی (چوبکشی سنتی)، (مطالعه موردی: جنگل شفارود)

بهره برداری از جنگل شامل مراحل قطع، تبدیل، کشیدن، بارگیری و حمل درختان جنگلی است، این مجموعه را در اصطلاح، تولید مکانیکی هم می نامند که هدف آن استفاده از محصولات تولید بیولوژیک جنگل است. این بررسی در پارسل شماره 27 از سری 16 جنگل های شفارود که به شیوه تک گزینی مدیریت می شد، انجام گرفت. روش بهره برداری در منطقه مورد بررسی، روش سنتی یعنی تبدیل چوب به الوار و خروج توسط قاطر بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین درختان مورد بررسی از نظر ارتفاع زخم، 56/56 درصد ار ارتفاع 1-0/5 متر 22/22 درصد در امتداد ریشه، 11/11 درصد در ارتفاع 0/5-0 متری و 11/11 درصد زخم ها در امتداد ریشه و تنه تا 1 متر قرار دارند. از نظر مساحت زخم، 33/3 درصد از زخم ها مساحتی بین 500-100 سانتی متر مربع، 22/2 درصد مساحت کمتر از 25 سانتی متر مربع، 22/2 درصد مساحتی بین 100-25 سانتی متر مربع و 22/2 درصد مساحتی بیش از 500 سانتی متر مربع دارند. از نظر کلاسه زخم، 66/7 درصد دارای آسیب به پوست (کد 1) و 33/3 درصد دارای کنده شدن پوست و آسیب به چب (کد 2) هستند.

کلیدواژه ها:

شیوه تک گزینی ، روش سنتی ، ارتفاع زخم ، مساحت زخم ، کلاسه زخم ، جنگل های شفارود