تحلیلی بر عملکرد مدیریت گردشگری روستاهای مرزی استان خراسان جنوبی جهت توسعه پایدار
محل انتشار: دومین همایش ملی گردشگری و طبیعت گردی ایران زمین
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 799
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CTEI02_364
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1393
چکیده مقاله:
رویکرد جدید به گردشگری برای توسعه نواحی روستایی از دیدگاهی برآمده که با توجه به اقتصاد چند پارادایمی امروز جهان و شیوه تولید پسافوردیسم، توسعه کشاورزی را مترادف توسعه روستایی درنظر نمی گیرد و در نواحی روستایی بر متنوع سازی اقتصاد و مزیت نسبی تاکید می کند. مدیریت روستایی در این راستا پیوند دهنده، مزیت نسبی مکان (روستا) و منابع موجود و امر توسعه می باشد به گونه ای که بتواند پایداری و رفاه ساکنان محلی را در روندی از توسعه فراهم آورد. در این میان ارزش صدقی گردشگری روستایی در یکتاگونگی بازارهای محلی کوچک نشان از آن دارد که این الگوی فضایی از گردشگری می تواند در دو سویه یک جریان گردشگری در کنار دیگر کارکردهای نواحی روستایی در تلفیق چند پارادایمی اقتصاد روستایی به عنوان رهیافتی برای توسعه روستایی مطرح شود. در ادبیات آمایش، توسعه پایدار از اهداف اصلی قملداد می شود. توسعه مناطق محروم و غیربرخوردار از خط مشی های مهم آمایش ملی کشور می باشد. با توجه به تازه تاسیس بودن استان خراسان جنوبی مباحث آمایش در این استان نوپاست. شناخت مناطق محروم استان یکی از اهداف اصلی این برنامه می باشد. از محروم ترین نقاط استان روستاهای آن بوده که روستاهای مناطق مرزی استان با توجه به ویژگی های خاص مناطق مرزی از توسعه نیافتگی بالایی رنج می برند. در این پژوهش با استفاده از پرسشنامه و مطالعات میدانی ویژگی های اقتصادی و اجتماعی مناطق روستایی مرزی استان آشکار شد. روستاهای این مناطق با توجه به پتانسیل بالا در بخش های گردشگری، دامداری، کشاورزی و اقتصاد می توانند جایگاه مناسبی در برنامه ریزی و آمایش استان داشته باشند. حمایت از بخش های دامداری با توجه به پیشه اصلی ساکنان این مناطق، سرمایه گذاری در شناخت معادن به خصوص معادن سیمان و سنگ های تزئینی، استفاده از سیمای زیبای این مناطق با داشتن جنگل های تاغ متراکم، کویر، چشمه های آب معدنی، کوهستان های سرسبز، سدها و بندهای متنوع، قلعه های و بناهای باستانی برای توسعه گردشگری و اکوتوریسم و حمایت از بخش کشاورزی با کشت محصولاتی مانند زرشک، پسته و زعفران می تواند این مناطق محروم را آباد کرده و ضمن توسعه این مناطق ضریب امنیت را بالا ببرد. با توجه به ویژگی های موجود در این منطقه، برنامه ریزی در آن می توان گام موثری جهت توسعه پایدار منطقه گذاشته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلامرضا میری
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی
مرتضی اسمعیل نژاد
استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه بیرجند
فتانه شهرکی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا - برنامه ریزی توریسم دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
فهیمه شهرکی
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا - برنامه ریزی توریسم دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :