انرژی هیدروژن و پیل های سوختی

نیاز انسان به منابع انرژی از جمله انرژی های فسیلی و کمبود این گروه از منابع موجب شده تا بشر توجه قابل ملاحظه ای به جایگزینی انرژی داشته باشد. ذخائر نفتی جهان تا چهل سال دیگر به پایان خواهد رسید. در نتیجه وظیفه ما در این امر خطیر افزایش ذخایر انرژی است. افزایش استفاده پیل های سوختی، افزایش استخراج هیدروژن از گاز طبیعی و کشف منابع بزرگ متان مانند هیدرات متان در اعماق اقیانوس ها اهمیت قابل توجهی دارد. هیدروژن نخستین عنصر جدول تناوبی و ابتدایی ترین عنصر در جهان هستی در میان محققین شناخته شده است که در طی فرایندهای همجوشی هسته ای به عناصر سنگین قابل تبدیل است و قابلیت تولید انرژی را دارد. گاز هیدروژن با حداکثر کارامدی احتراق، سوخته می شود و واکنش آن نیز به طور نسبتا کاملی صورت می پذیرد . به این دلیل از وجه های مهم اقتصاد و زیست محیطی برنامه کاربرد هیدروژن به عنوان منبع انرژی دارای اهمیت می باشد. پیل های سوختی به عنوان مبدل های انرژی الکتروشیمیایی شناخته می شوند که انرژی شیمیایی سوخت (عموما هیدروژن) را به طور مستقیم به انرژی الکتریکی تبدیل می نماید یکی از انواع پیل سوختی، پیل سوختی هیدروژنی (PEM) می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی هیدروژن ، پیل های سوختی ، سوخت های فسیلی ، منابع تجدیدپذیر ، آلودگی زیست محیطی