تهیه و بررسی داربست مهندسی بافت به روش اسفنج سازی گازی

این مطالعه به تهیه داربست از ترکیب دو پلیمر پلی وینیل الکل و پلی اتیلن گلیکول به روش اسفنج سازی گازی میپردازد. داربست در مهندسی بافت به عنوان ماتریسی برای لانه گزینی و جایگذاری سلول های انسانی استفاده می شود. روش به کار گرفته اسفنج سازی گازی (gas foaming) با استفاده از گاز دی اکسید کربن به عنوان عامل کف زا جهت ایجاد تخلخل در داربست می باشد. مزیت استفاده از دی اکسید کربن فوق بحرانی ناشی از خواص منحصر به فرد و ارزشمند آن از جمله حلالیت خوب، بی اثر بودن بر محصولات، ارزان و غیر سمی بودن، غیر قابل اشتعال و سازگاری با محیط زیست و از همه مهمتر اینکه جایگزین بسیاری از حلال های آلی مضر که در حال حاضر در صنعت استفاده می شوند می باشد. داربست با استفاده از روش اسفنج سازی گازی در دمای بین 60-40 درجه سانتی گراد و فشار بین 200-100 بار با موفقت به دست آمده است که متوسط قطر منافذ به دست آمده در این مطالعه 368-155 میکرومتر می باشد.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن فوق بحرانی ، اسفنج سازی گازی ، داربست مهندسی بافت ، متوسط اندازه منافذ ، میکروسکوپ الکترونی روبشی