گیاه پالایی روشی نوین جهت حفاظت از محیط زیست در سیستم های ارگانیک

گیاه پالایی تکنیک پالایشی است که شامل جذب، تغییر شکل، تجمع و یا تصعید آلاینده ها توسط گیاه از سطح ذرات جامد خاک و فاز مایع آن و یا از طریق تحریک فعالیت میکروبی در ریزوسفر می باشد. این اصطلاح واژه ای است عمومی برای شیوه های مختلف پالایش آب و خاک های آلوده و فاضلابها که هم کم هزینه می باشد و هم از سطح بالای پایداری برخوردار است. مهمترین ترکیبات معدنی آلاینده، فلزات سنگین هستند. میکروارگانیسم های خاک قادر به تجزیه آلاینده های آلی می باشند ولیکن جهت تجزیه میکروبی فلزات نیاز به آلی شدن یا تغییرات فلزی آنها می باشد. دلیل دیگر سمیت فلزات، جایگزینی فلزات ضروری در آنزیمها و ساختار سلولی گیاه و میکروارگانیسم و یا وارد شدن به ساختمان خاک می باشد. بنابراین فلزات برای رشد گیاه خطرناک بوده و تنوع زیستی خاک را از بین می برد. گیاه پالایی راهی طبیعی برای آلودگی زدایی خاک ها و آب های آلوده است که در آن گیاهان زنده عناصر سنگین را از آب یا خاک آلوده استخراج می کنند که ارزانتر بوده و آلودگی کمتری دارد بنابر این امروزه در سیستمهای ارگانیک توجه ویژه ای به استفاده از این گونه گیاهان شده است.

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، تنوع زیستی ، عناصر سنگین