نقش بیولوژی گیرنده های کبدی ایکس LXRs در متابولیسم کلسترول

گیرنده های کبدی ایکس ( LXRs )، ازجمله فاکتورها ی رونویسی فعال شونده توسط لیگاند متعلق به ابر خانواده گیرنده هورمونی هسته ای هستند، که در فرایند های متابولیسم سلولی، تکثیر سلولی ، تمایز و پاسخ ایمنی درگیرند. ایزوفرم های LXRα و LXRβ با فعال سازی هترودایمر گیرنده های رتینوئید ایکس ( RXR ) و تشکیل کمپلکس LXR/RXR به یک عنصرپاسخ LXR در ناحیه پروموتورژن های هدف متصل شده و عمل خود را انجام می دهند. آگونیست های درون زاد )درونی( شامل مشتقات کلسترول اکسید شده هستند که اکسی استرول نامیده می شوند. در سالهای اخیر ، LXRs تنظیم کننده های مهم رونویسی متابولیسم کربوهیدرات ها و لیپید ها شناخته شده اند. گیرنده های کبدی ایکس به عنوان حسگرهای استروئیدی (کلسترولی) عمل می کنند به طوریکه از طریق تحریک انتقال معکوس کلسترول و فعال شدن برگشت اسیدهای صفراوی درکبد از اضافه بار کلسترول سلولی جلوگیری میکنند. این نتایج منجر به شناخت آگونیست های LXR به عنوان یک عامل ضد بیماری تصلب شرائین در موشهای آترواسکروزیس شد. فعال شدن LXR میزان قندخون را نیزطبیعی می کند و حساسیت به انسولین و مقاومت به انسولین را در موشهای دیابتی نوع 2 بهبود می بخشد . به طور برجسته ای فعال شدن LXR ممکن است باعث بالا رفتن مصرف گلوکز پیرامونی شود. هدف این مقاله خلاصه کردن اطلاعات پایه ای در مورد پاتولوژی و فیزیولوژی LXR ، همراه با نقش اختصاصی آن ها در متابولیسم چربی ها و بیماری های مربوط به آن می باشد .

کلیدواژه ها:

گیرنده های کبدی ایکس( LXRs ) ، گیرنده های هسته ای ، آترواسکلروزیس ، کلسترول