اصول و فرایند طراحی معماری فضاها و عملکرد های اموزشی کودکان در راستای مدل خلاقیت

دردهه اخیر با پیشرفت علوم وتکنولوژی و رشدقابل توجه جمعیت درجهان سبب توجه ویژه به مسائل آموزشی وفضاهایآموزشی کودکان ونوجوانان شده اما متاسفانه درایران بیشتر فضاهایآموزشی مانند مهدکودک و مدارس که میتواننددرشکوفایی خلاقیت کودکان و نوجوانان موثرباشنددرفضاهایی با کاربریهای غیرآموزشی و نامناسب به لحاظ محیطی مثل فضاهای مسکونی و تجاری احداث میشوند این فضاها درچنین مکانهایی نامناسبی باعث عدم شکوفایی استعداد و خلاقیت درکودکان میگردد و این استعدادها که به عنوان سرمایه ملی جامعه هستند بصورت نهفته باقی میمانند هدف ازاین تحقیق دستیابی به اصول طراحی فضاهای ویژه کودکان با تاکید بربهره گیری ازقابلیتهای محیطی برذهن و رفتارکودکان و رویکرد ارتقا خلاقیت درآنان است طراحی فضایی که کودک درآن بتواند درست فکرکندآزادانه بازی کند و درکمال امنیت به تجربه ناکرده ها بپردازد دراین تحقیق ابتدا به تعریف خلاقیت و خصوصیات کودک خلاق و عوامل افزایش خلاقیت و تاثیر شناخت روانشناسی کودک برایجادخلاقیت کودکان است مورداستنتاج قرارمیگرددودرآخر به بررسی و عدم عواملی چون فضاهای باز محوطه بیرونی و عناصرمحرک مثل نورورنگ و آب گیاهان و ... که میتواند موجب خلاقیت کودکان باشد درمراکزفرهنگی کودک پرداخته میشود

کلیدواژه ها:

خلاقیت کودکان ، معماری ، فضای آموزشی ، اصول طراحی