بررسی تاثیر استفاده از fresh water در کنترل کیفیت نفت خام در واحدهای نمکزدایی

بهره برداری تدریجی از مخازن نفتی با توجه به چگونگی قرارگیری منابع نفت در زیر زمین، سرانجام با بالا آمدن سطح مشترک آب و نفت مواجه شده لذا نفت خروجی از چاه ها به ویژه برای مخازنی که در نیمه دوم عمر تولید خود هستند باعث افزایش مقدار امولسیون آب نمک در نفت می گردد. یکی از مهمترین روش های مورد استفاده در سیستم های نمکزدایی از نفت، روش شستشوی نفت خام با آب شیرین و اختلاط فازها می باشد. افزودن درصدی مناسب از آب شستشو به جریان نفت نمکی موجب انتقال ایننمک ها به آب شده و از طرفی با افزایش تعداد قطرات آب موجود در نفت، فاصله آنها از یکدیگر کاهش یافته و امکان چسبندگی و به هم پیوستن قطرات افزایش می یابد و در نتیجه راندمان نمکزدایی بالا می رود. البته در این روش علاوه بر اضافه کردن آب شیرین به فرایند اختلاط جهت تماس بهتر فازها نیز نیاز می باشد هر چند آشفتگی بیش از اندازه در حین اختلاط، موجب پایداری بیشتر امولسیون می گردد. همچنین با تزریق مقادیر اضافی آب شیرین به جریان نفت موجب بالا رفتن درصد آب موجود در نفت خروجی ازواحدهای نمکزدایی شده و کاهش راندمان آ بزدایی را به همراه دارد. بنابراین میزان بهینه ی درصد آب تزریقی و همچنین میزان اختلاط بهینه در راندمان فرایند نمکزدایی موثر بوده و تابع عواملی از جمله درجه API نفت، دمای نفت، میزان نمک موجود در نفت و ... می باشد.

کلیدواژه ها:

امولسیون ، نمکزدایی ، اختلاط ، آب شیرین