ارزیابی دقت روابط تخمین بیشینه عمق آبشستگی پایه پل در شرایط جریان ماندگار

پلها یکی از مهمترین راههای ارتباطی محسوب میشوند و یکی از عوامل تخریب آنها آبشستگی میباشد. تاکنون بررسیهای زیادی در مورد آبشستگی اطراف پایه پل در شرایط متفاوت هیدرولیکی و هندسیانجام شده است.تحقیق حاضر با هدف بهبود معیارهای طراحی هیدرولیکی پایه پل ها با شناخت بیشتر پدیده آبشستگی پایه پل،در جریان ماندگار انجام گرفته است.برای دستیابی به این مهم یک سری آزمایشات در، یک کانال 5.9 متری با عرض و ارتفاع 04 سانتیمتر انجام شد. سپس با برقراری جریان ماندگار با دبیهای 8و12و16و20 لیتر بر ثانیه به مدت 8 ساعت عمق آبشستگی اندازهگیری گردید. نمودارهای به دست آمده از این اندازهگیریها با روابطی که توسط لارسن 2598 ، نیل 2510 ، شن 2515 ، بروسرز 2511 ، ریچاردسون و همکاران دانشگاه کلرادو) 2581 ، ریچاردسون و دیویس 1442 و بریاد 1440 ارائه شده بود، مقایسهگردید.نتایج این بررسیها نشان داد؛ رابطه بریاد و رابطه لارسن به ترتیب بیشترین و کمترین همخوانی را با دادههای آزمایشگاهی موجود داشتند .

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، بیشینه عمق آبشستگی ، دادههای آزمایشگاهی ، جریان ماندگار ، آب زلال