الگوی توسعه مرکز پیرامون و گسترش مشاغل کاذب در مناطق مرزی

روندتوسعه اقتصادی بوسیله دوعامل اقتصادی وغیراقتصادی انجام میشود ازلحاظ اقتصادی توسعه بستگی به منابع طبیعی منابع انسانی سرمایه خلاقیت و غیره دارد اما توسعه اقتصادی بدون تغییروتحول درعوامل غیراقتصادی نظیر سازماندهی اجتماعی عدالت اجتماعی و مدیریت کارامد ناممکن است ازطرفی دیگر توسعه وقتی واقعی است که تمام نقاط کشورازآن منتفع باشند توسعه مرکز گرا که عدالت محیطی را به همراه ندارد نمی تواند مصداقی درست ازتوسعه یافتگی باشد عدم عدالت محیطی درتوسعه بین مرکز و پیرامون باعث هدررفتن نیروی انسانی و رشدوگسترش مشاغل کاذب میشود ازاین رو این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که ایا میتوان گسترش مشاغل کاذب ازقبیل قاچاق مواد مخدر کالا و انسان را درحاشیه مرزهای جمهوری اسلامی ایران را به عدم توسعه متوازن و پایدارنسبت داد ؟ شواهد بیانگر این قضیه است که نه تنها عدم مدیریت درست وکارامدباعث توسعه نامتوازن و ایجادشکاف بین مرکزوحاشیه کشورشده است بلکه توسعه نیافتگی کل مناطق مرزی سبب پایین آمدن میزان بهره وری و غیرمولد بودن نیروی انسانی شده و درنهایت این مسئله باعث تولید و گسترش مشاغل کاذب درحاشیه مرزها شده است

کلیدواژه ها:

توسعه مرکز ، پیرامون ، مرزهای توسعه نیافته ، مشاغل کاذب ، عدالت محیطی ، مدیریت توسعه