مدل سازی آزمایشگاهی جهت ترک های ایجاد شده به روش شکست هیدرولیکی

شکست هیدرولیکی یکی از مهمترین روش های تحریک مخازن نفت و گاز است که اخیرا به عنوان روشی برای افزایش کارایی مخازن ژئوترمال و همچنین افزایش استخراج گاز متان از لایه های زغال سنگ مورد استفاده قرار گرفته است. این تکنیک به عنوان یکی از روش های تعیین حالت تنش برجا کاربرد گسترده ای در مهندسی معدن ، عمران و بویژه در مطالعه ساختگاه سدها دارد. یکی از مهم ترین مزیت های آزمون شکست هیدرولیکی در ارزیابی مقادیر تنش های برجا عدم وابستگی آن به عمق آزمون است. همچنین با استفاده از نتایج این آزمون جهات تنش های اصلی با دقت خوب ارزیابی می گردد. بر اساس معیار گریفیث شکست های هیدرولیکی ایجاد شده به این روش در جهت عمود بر نقش اصلی کمینه گسترش می یابند. در این مقاله نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی انجام شده بر روی شکست هیدرولیکی ارائه شده اند. دستگاهی برای اعمال بارگذاری سه محوری همزمان با اعمال فشار هیدرولیکی داخلی، ساخته شد و آزمایش هایی بر روی نمونه های ماسه سنگ و آندزیت انجام گرفت. حالت های مختلفی از تنش ها بر روی نمونه های آزمایشی اعمال شدند و ارتباط میان جهات شکست های هیدرولیکی ایجاد شده با حالت تنش های موجود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داند که شکست های هیدرولیکی ایجاد شده در آزمایشگاه همخوانی بسیار خوبی با جهت تنش های اصلی دارند در شرایطی که تنش اصلی اعمال شده بر نمونه ها در راستای قائم ، افقی و مایل بود شکستگی های هیدرولیکی نیز به ترتیب قائم، افقی و مایل گسترش یافتند که با پیش بینی های انجام گرفته برای گسترش جهت شکست هیدرولیکی مطابقت دارد. این نتایج نشان دادند که می توان از روش آزمایشگاهی پیشنهاد شده به عنوان ابزاری برای مطالعه تاثیر شرایط مختلف بر روی شکست های هیدرولیکی بهره برد.

کلیدواژه ها:

شکست هیدرولیکی ، مطالعه آزمایشگاهی ، جهت شکست هیدرولیکی