بررسی اثرات مصرف مقادیر مختلف کود نیتروژن و تراکم بذر بر روی عملکرد دانه و اجزای متشکل آن در گندم رقم آتیلا 5 (چمران )

مدیریت مصرف کودهای شیمیائی بخصوص کود نیتروژن و میزان بذر مورد استفاده در واحد سطح یکی از اساسی ترینجنبنه های تحقیقاتی بر روی گندم است چرا که کمبود و بیشبود هر یک از این دو عامل به نوبه خود میتوانند تاثیر سوئیبر مقدار عملکرد و کیفیت پروتئین گندم بر جای بگذارد. این طرح تحقیقاتی با هدف تعیین مناسبترین میزان بذر مورداستفاده در واحد سطح و مقدار مصرف کود نیتروژن جهت دستیابی به حداکثر عملکرد و کیفیت در رقم آتیلا 5 در منطقه حاجی آباد استان هرمزگان در سال زراعی 79-78 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی حاجی آباد به اجرا گذاشته شد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. کود نیتروژن در چهار سطح (50، 100، 150، 200 کیلو گرم ازت خالص هکتار ) و تراکم بوته در سه سطح (300؛ 400؛ 500 بوته در متر مربع ) بودند نتایج آزمایش نشان داد که اثر کود ازته بر صفات ارتفاع گیاه و وزن کاه و کلش در سطح 1% و در مورد صفت وزن هزار دانه در سطح 5% معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در حالت اثر متقابل کود ازت x تراکم برای مقادیر 200 کیلو گرم کود ازت در هکتار با 400 بوته در متر مربع بمیزان 5312 کیلو گرم در هکتار بدست آمد و کمترین عملکرد دانه در تراکم300 بوته در متر مربع و مصرف 150 کیلو گرم ازت خالص در هکتار بمیزان 3828 کیلو گرم در هکتار بدست آمد.

کلیدواژه ها:

گندم ، کود شیمیایی ، تراکم ، عملکرد ، اجزا عملکرد