ارزیابی تنوع ژنتیکی 32 اکوتیپ رازیانه با نشانگرISSR

در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 32 اکوتیپ رازیانه توسط 6 آغازگرISSRمورد ارزیابی قرار گرفت. توسط این نشانگر 813 باند مشاهده شد در مجموع 72 قطعه چند شکل ( 100 %) ایجاد شد. میانگین تنوع ژنی با استفاده از شاخص نیh =0/2944نشان داد که بطور متوسط 0/2944تنوع و تفاوت در نمونهها وجود دارد. شاخص اطلاعاتی شانونIکه شاخصی دیگر از تنوع است 0/4563 بدستآمد. نتایج تجزیه خوشهای اکوتیپها با استفاده از روشUPGMAو بر اساس اطلاعات آغازگرهایISSRاکوتیپهای مورد مطالعه را در 17 گروهدسته بندی کرد. بررسی گروههای مورد مطالعه رابطه میان تنوع ژنتیکی و توزیع جغرافیایی و یا تشابهات اقلیمی را نشان داد، به طوری که ژنوتیپهای با اقلیم مشابه (مانند آباده و بجستان) که دارای تنوع ژنتیکی کمتر بودند در یک گروه قرار گرفتند. در مواردی (ایلام و گناباد)تنوع ژنتیکی از فاصله جغرافیایی تبعیت نکرده و اکوتیپهایی با منشاء کاملا متفاوت از نظر اقلیم و فاصله جرافیایی در یک گروه قرار گرفتند. با توجه به قرار گرفتن ژنوتیپ ها در 17 دسته متفاوت نتایج نشان میدهد که رازیانههای ایران دارای تنوع ژنتیکی بالایی هستند و نشانگرISSRبه خوبی ژنوتیپهای رازیانه را براساس توزیع جغرافیایی و تشابهات اقلیمی از هم تفکیک کرده است. آگاهی از این تنوع ژنتیکی اصلاحگران را در برنامه های اصلاحی به خصوص دورگیری بین اکوتیپ های دور، مطالعات تکاملی و طبقه بندی کمک می کند

کلیدواژه ها:

آللهای موثر ، تجزیه خوشه ای ، تنوع ژنتیکی