استفاده از تکنیک هسته ای سن سنجی رادیوایزوتوپی در هیدرولوژی

در سال های اخیر مبحث استفاده از علوم و تکنولوژی هسته ای در زمینه های مختلف، به عنوان ابزاری کارآمد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است و تحقیقات گسترده ای برای بسط و توسعه کاربردهای آن، در کشورهای پیشرفته، انجام گرفته و یا در دست اقدام است. کشور ما نیز با دستیابی به فناوری چرخه کامل سوخت هسته ای، گام بزرگی را در راه جبران عقب ماندگی ها و قرار گرفتن در زمره کشورهای پیشرو در این عرصه برداشته است. ولی یکی از بخش هایی که به آن پرداخته نشده کاربرد رادیوایزوتوپ به عنوان یک ردیاب در مطالعه هیدرولوژی می باشد. با در نظر گرفتن نتایج حاصله از مطالعات پرشمار در بسیاری از نقاط جهان، ضرورت پرداختن به این تکنیک امری بدیهی به نظر می رسد. در این روش رادیوایزوتوپ 3H جهت تعیین درصد اختلاط، زمان اقامت و سرعت جریان استفاده می شوند. با توجه به کمبود منابع و فقدان مطالعه کاربردی در داخل کشور، این مقاله مروری به بررسی این روش پرداخته و از میان تکنیک های هسته ای، کاربرد رادیوایزوتوپ طبیعی تریتیوم، که از لحاظ زیرساخت موجود در صنعت هسته ای ایران قابل انجام است ارائه داده است. در این تحقیق انواع مختلف مطالعاتی که بر پایه رادیوایزوتوپ تریتیوم انجام گرفته بررسی و در پایان با بیان محدودیت های این تکنیک ضمن ارائه راهکار، این نتیجه گرفته شده که روش سن سنجی رادیوایزوتوپی به علت پیچیدگی های موجود در سفره های آزاد آب زیرزمینی که ناشی از اختلاط گسترده آب های مختلف می باشد چندان توصیه نمی شود، در صورتی که کارایی و دقت آن در سفره های تحت فشار و محصور بارها به اثبات رسیده است.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، سن سنجی ، رادیوایزوتوپ ، تریتیوم