شناسایی و رتبه بندی شاخص های کلیدی موفقیت انتقال تکنولوژی به روش خرید تجهیزات (صنایع ریلی ایران)

صنعت ریلی از جمله صنایع پرسابقه اقتصادی د ر ایران و جهان است. در فرایند رشد طبیعی اقتصاد ایران، روند توسعه و پیشرفت صنعت ریلی متناسب با نیازهای اقتصادی جامعه نبوده است. عدم توسع صنعت ریلی کشور متناسب بانیازها و ضرورت های اقتصادی، به مانعی در راه ت وسعه و رشد اقتصادی کشور نیز تبدیل شدهاست. انتقال تکنولوژی یکی از روش های دستیابی به تکنولوژی و کاستن فاصله و شکاف صنعت ریلی کشور با صنایع برتر ریلی در جهان است به شرط آنکه ا ین انتقال به صورت آگاهانه و با درنظر گرفتن همه جوانب انتقال صورت گیرد، ا مری که به نظر می آید با توجه به فراوانی و سابقه چندین ساله آن در صنایع ریلی کشور تاکنون موفق نبوده است. در این پژوهش به منظور ارتقاء سطح دانش فنی صنایع ریلی کشور در جهت دستیابی به انواع تکنوولژی های جدید به روش خرید تجهیزات به مطالعه و شناسایی شاخص های کلیدی در این زمینه و رتبه بندی هر یک از این عوامل و معیارها به روش آنتروپی شانون پرداختیم. شایان ذکر است که این روش به عنوان یکی از مناسب ترین روش های انتقال تکنولوژی در صنایع ریلی و نیز غالب صنایع کشور شناخته شده می باشد (حاجی زاد، 1392). عوامل و معیارهای شناسایی شده در چهاردسته کلی طبقه بندی شدند که عبارتند از عوامل مربوط به انتقال دهنده تکنولوژی، عوامل مربوط به گیرنده تکنولوژی عوامل مربوط تکنولوژی و همچنین معیارهای مربوط به عقد قراردادهای انتقال تکنولوژی، که تاکنون از دید خبرگان صنعت و تکنولوژی پنهان مانده بود و در معیارهای انتقال تکنولوژی به صورت خاص به آن پرداخته نشده بود

کلیدواژه ها:

مدیریت تکنولوژی ، انتقال تکنولوژیف قراردادهای انتقال تکنولوژی ، روش خرید تجهیزات ، صنایع ریلی ، عوامل کلیدی موفقیت انتقال تکنولوژی ، آنتروپی شانون