سازمانهای دانش بنیان اساس استانداردسازی و شبکهی زیرساختی در سازمانهای یادگیرنده

سازمان دانش بنیان سازمانی است که عمدهترین دارایی آن سرمایههای دانشی میباشند. هدف از این پژوهش، بیان مبانی استانداردسازی و شبکههای زیرساختی سازمانهای دانش بنیان است که موجب یادگیریسازمانی میشود. روش پژوهش با نظرسنجی از خبرگان سازمانهای دانش بنیان مورد مطالعه بهصورت فازی انجام گرفت و سنجههای آن مشخص گردیدند. یافتههای پژوهش با استفاده از آزمون T تکنمونهای (T Test) جهت آزمون پرسش پژوهش مورد تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان میدهند که در راستای محسوب شدن سازمان بهعنوان سازمانی یادگیرنده، وجود ساختار دانشی، استانداردسازی و شبکه زیرساختی دسترسیکارا به اطلاعات و اسناد، گردش اطلاعات و دانش، شناخته شدن ارزش دانش، وجود شرایط مناسب جهت ایجاد اعتماد مشترک در میان همکاران که اساس سازمانهای دانش بنیان هستند، ضروری میباشد.

کلیدواژه ها:

سازمان دانش محور ، سازمان یادگیرنده ، مدیریت دانش ، رویکرد فازی