اجتماعات محله ای و جایگاه آنها در آموزش همگانی و نظام آمادگی و واکنش به حوادث طبیعی در مناطق شهری (بر پایه تجربه مناطق آسیب دیده از زلزله از شهرستان بم)

امروزه احتمال وقوع سوانح طبیعی و ضرورت آمادگی برای مواجهه با پیامدهای آن برای بسیاری از شهروندان ایرانی امری آشنا و پذیرفته شده است. بویژه این امر پس از زلزله در شهرستان بم، و یاری شهروندان از سراسر کشور در امر امداد و کمک رسانی که یادآور نوعی هم سرنوشتی است، دوباره تازه شده است. در این مقاله با استفاده از نظریه (CBDM) ، مدیریت بحران در قالب اجتماعات محلی Community Deseaster Management و تجربه آن در شهرهای بم و بروات پس از زلزله در زمستان 1382، پیش شرط های ضروری برای کاربردی کردن آن در تمام مناطق شهری ایران ارائه شده است و زمینه های قانونی که می تواند حامی کاربرد آن باشد، معرفی شده است و زمینه های قانونی که می تواند حامی کاربرد آن باشد، معرفی شده است و در پایان توصیه هایی برای مدیریت شهری و بخصوص شوراهای اسلامی شهر و جمعیت هلال احمر ایران در چارچوب ارائه شده است.