طراحی بر مبنای معماری پایدار با تکیه بر آموزه هایی از معماری سنتی ایران

همواره تلاش یشر برای ساخت سکونتگاهی امن وی را به سوی همزیستی با طبیعت سوق داد در طول تاریخ انسان اموخته است که خود را با طبیعت پیرامون هماهنگ ساخته و از ان در جهت ایجاد سرپناهی امن بهره گیرد که در این میان اقلیم و شرایط جغرافیایی نقش بسزایی داشته اند کشور ایران نیز از این امر مستثنی نمی باشد با توجه به چهار اقلیم متفاوت گرم و خشک ، سرد، معتدل و مرطوب و گرم و مرطوب در ایران در هر منطقه و اقلیم می توان شاهد معماری هایی منحصر به فرد و خاص آن اقلیم بود. همچنین از مصالح بوم آورد و در دسترس هر منطقه جهت ساخت بناها استفاده می شد که این خود سبب سهولت در امر ساخت و همخوانی و هماهنگی هر چه بیشتر با طبیعت پیرامون می گردید در معمتری سنتی ایران تمام تلاش معمار برای استفاده بهینه از منابع طبیعی و حفظ آنها بوده است که این امر باعث پایداری و حفظ محیط زیست می شد که امروزه از آن تحت عنوان معماری پایدار یاد می شود در این مقاله سعی شده است تا با معرفی معماری سنتی ایران نقش اقلیم در طراحی خانه های ایرانی و مفهوم معماری پایدار تاثیر معماری سنتی ایران بر مفهوم پایداری مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری سنتی ، صرفه جویی در مصرف انرژی ، مصالح بوم آورد