اصول طراحی فضای آموزشی در مقطع متوسطه بر اساسرابطه بین صفات خلاقیت، ویژگیهای محیطی و ایده های معمارانه

تنوع موضوعات معماری، استفاده از روشهای تحقیق متفاوتی را امکانپذیر میسازد. از اینرو شناخت دقیق موضوع به انتخاب روش مناسب تحقیق کمک میکند. در پژوهش حاضر، انتخاب روش تحقیقی که بتوان به کمک آن به اصول طراحی فضاهای آموزشی و کمک آموزشی دانشآموزان در مقطع متوسطه با رویکرد ارتقاء خلاقیت آنان در ایران راهبرد، و بهینه سازی فضاهای آموزشی در مصرف انرژی، مستلزم آشنایی با هریک از سامانههای معماری(در فضای آموزشی)، سامانه انسانی(در حوزه خلاقیت) و سامانه های محیطی( در حوزه معماری پایدار) میباشد. هدف از تحقیق حاضر؛ دستیابی به اصول طراحی فضاهای ویژه دانشآموزان مقطع دبیرستان میباشد تا این مدارس بتوانند در سلامت و رشد قوای جسمی، تقویت و تعاملات اجتماعی، همبستگی گروهی، آموزش و رشد خلاقیت نوجوانان و بهره گیری از انرژیهای طبیعی برای کاهش مصرف انرژی موثر باشند. این تحقیق برپایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی(زمینه یابی) و توصیفی- تحلیلی و براساس تست خلاقیت عابدی و انگیزه پیشرفت هرمنس تدوین شده است.این پرسشنامه ها توسط 90 نفر از دانش آموزان دبیرستان فرزانگان تهران پرشده است، افراد به دو گروه پژوهش محور و تئوری تقسیم شده اند، آزمون در شرایطی برگزار شد که شرکت کنندگان در کلاسهای جدا به مدت 2 ماه تحت آموزش بوده اند، تا شرایط آزمون برقرار باشد. در پایان تلاش شد تا بتوانیم تاثیر عوامل کالبدی چون انگیزه، آرامش و آسایش کالبدی، تعاملات را در تغییر میزان خلاقیت بررسی کرده و به تهیه اصول معمارانهای برای طراحی فضاهای آموزشی خلاق در جهت ارتقاء خلاقیت جمعی دست یابیم.

کلیدواژه ها:

صفات فضایی ، خلاقیت ، فضاهای جمعی ، اصول طراحی ، محیط ، دبیرستان خلاق