بررسی روابط متقابل شهروندان و سازمان سرمایه گذاری و مشارکت های مردمی به منظور ارتقاء مشارکت شهروندی (مطالعه موردی : شهر تهران)

حقوق شهروندی و روابط متقابل شهروندان و شهرداری یکی از موضوعات مهم اصل جامعه شناسی شهری است . درباره روابط متقابل شهروندان با شهرداری و هر یک از سازمان های تابعه آن می توان گفت که در یک سوی این رابطه شهرداری قرار دارد که با رویکردهای مختلف مدیریتی و شیوه های برنامه ریزی، حقوق و تکالیف شهروندان را در نظام شهری تعیین می کند و شهروندان با داشتن حقوق و وظایفی در طرف دیگر این رابطه قرار دارند . چگونگی این رابطه بستگی به متغیرهای گوناگونی از جمله بنیان های اجتماعی، آگاهی شهروندی، مشارکت، عملکرد و رضایت شهروندی دارد. در این پژوهش به بررسی تأثیر این متغیرها بر روابط متقابل شهروندان وسازمان سرمایه گذاری ومشارکت های مردمی شهرداری می پردازیم .روش پژوهش توصیفی تحلیلی است ودرگردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پیمایشی که با استفاده از روش پرسشنامه در شهرتهران شهر تهران صورت گرفته .درراستای سنجش و آزمون میزان تحقق پذیری حقوق شهروندی و شاخص های آن از دیدگاه شهروندان از روش T-tes ورگرسیون در نرم افزار آماری SPSS استفاده می شود. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که سازمان نتوانسته حقوق شهروندان را رعایت کند وشهروندان تکالیف خودرا درقبال سازمان را رعایت کرده اند . آگاهی شهروندان از حقوق وتکالیف خود پایین است. حدود 70% درصد شهروندان نقش رسانه در آگاهی از حقوق ووظایف خود را راهکار مناسبی میدانند .همچنین مسولیت پذیری وتمایل شهروندان برای رعایت حقوق سازمان ومشارکت در طرحهای شهری بالاست. رعایت چهارچوب قانونی در اجرای طرحها مشارکت شهروندی را افزایش می دهد ، بین میزان آگاهی شهروندان با متغیر وابسته تحصیلات رابطه معنا دار ومثبتی وجود دارد هر چه میزان تحصیلات بالاتر می رود میزان آگاهی نیز به همان نسبت بالا می رود .ودرآخر این که شهروندان مهمترین عامل عدم موفقیت طرحهای مشارکتی در شهر تهران رامشخص نبودن وظایف ومسولیت ها می دانند.

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، روابط متقابل ، مشارکت شهروندی ، سازمان سرمایه گذاری ومشارکت های مردمی