تحلیلی بر برنامه ریزی کاربری آموزشی (دوره دبیرستان) شهر لاهیجان

افزایش سریع جمعیت شهرهای ایران به خصوص شهرهای بزرگ موجب افزایش تقاضا برای خدمات و کالاهای عمومی شده است. و این امر به دلیل نبود نظام مدون و دقیق برنامه ریزی در اکثر شهرهای ایران مشکلات فراوانی را به وجود آورده است، که از مهمترین آنها کاهش سرانه خدمات آموزشی می باشد. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی_تحلیلی و بر مبنای معیارها و ضوابطسازمان های نوسازی و تجهیز مدارس، با هدفی بهینه برای فضاسازی آینده دبیرستان ها در شهر لاهیجان می باشد. مکان هایآموزشی یکی از کاربری های اساسی است که تخصیص فضا به این کاربری از موضوعات مهم برنامه ریزان و برنامه ریزی شهری میباشد. به دلیل حساسیت این کاربری و ارتباط مستقیم آن با خانواده ها، نحوه تخصیص فضا برای آموزشی از اهمیت زیادی برخورداراست. این مساله در شهرهایی از جمله لاهیجان بنا به دلایل متنوعی چون تراکم بالای جمعیت، کمبود زمین و همجواری کاربریهای مختلف با یکدیگر دشواری مساله را افزایش داده است.در تحقیق حاضر با تشکیل پایگاه اطلاعاتی، مراکز آموزشی دبیرستان شهر لاهیجان با بررسی متغیرهای مهمی چون: جمعیت،کاربری مطلوب شهری، مکان مدارس، عامل سازگاری، مطلوبیت، فاصله از کاربری های دیگر و با بهره گیری از فناوری سیستماطلاعات جغرافیایی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، مکان یابی ، لاهیجان ، کاربری اراضی