ارائه مدل تحلیل اندرکنشی در مدیریت ریسک شهری جهت ارزیابی میزان حساسیت زیرساختها و پهنههای شهری

امروزه عمکلرد دارایی های حیاتی دریک شهر بطور چشمگیری به نظام های شبکه ای وابسته است اگریک زیرساخت رامتشکل ازمجموعه ای ازدارایی ها بدانیم میتوانیم بگوییم که حتی اساسی ترین عملکردهای روزمره مستلزم عمل متقابل با گروهی ازنظامهای دارایی های حیاتی است براساس تئوری های مختلف آ«چه دردنیای امروز بیشتر موردتوجه قرارمیگیرد شناسایی دارایی های با ارزش شهر و احتمال خطرپذیری آنهاست با توجه به عملکرد میزان تاثیرگذاری موقعیت راهبردی و سایرعوامل دیگر میزان حساسیت هرکدام ازدارایی ها نسبت به یکدیگر متفاوت است ازاین رو تعیین میزان حساسیت دارایی ها اولین گام درطرح های مدیریت بحران شهری است حساسیت دارایی ها براساس پیامدهای کوتاه مدت و بلندمدت ناشی ازخسارت و تخریب دارایی ها تعریف شده است طبقه بندی میزان حساسیت زیرساختهابه روش های مختلفی صورت میگیرد که دراین پژوهش تحلیل اندرکنشی دارایی ها برای ارزیابی حساسیت آنها مورداستفاده قرارگرفته است میزان حساسیت هردارایی ازتلفیق سه اندرکنش فیزیکی زمانی و ج غرافیایی محاسبه شده است برای تدوین برنامه های کارامتر باید علاوه برارزیابی حساسیت دارایی ها میزان حساسیت پهنه های تحت تاثیر آنها نیز شناسایی شود و دربرنامه ریزی موردتوجه قرارگیرد درحالیکه این امر درپژوهش های مرتبط با حساسیت کمتر مورد بررسی قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

حساسیت ، دارایی ، پهنه شهری ، تحلیل اندرکنشی