بهینه سازی سیستم باززایی در سه رقم گوجه فرنگی به منظور انتقال ژن
محل انتشار: هفتمین همایش بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 500
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI07_0100
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
چکیده مقاله:
گوجه فرنگی یکی از مهمترین سبزیجات و گیاه مدل جهت اصلاح و بیوتکنولوژی در بین گیاهان دولپ های است. لذا باززایی با درصد بالا جهت انتقال ژن و تولید پروتئین های نوترکیب در این گیاه مورد نیاز می باشد. در این پژوهش به منظور بهینه سازی سیستم باززایی از ریزنمونه کوتیلدونی سه رقم گوجه فرنگی که در ایران بیشترین سطح زیر کشت را دارند، استفاده شد. آزمایش های جداگانه به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور رقم در 3 سطح (اوربانا، کلجی، ریو گرند)، محیط کشت پایه MS با ترکیبات مختلف از هورمونهای NAA و BAP در 6 سطح مختلف و 4 تکرار مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد اثرات متقابل رقم و تیمارهای هورمونی در سطح 0/01 معنی دار بودند و بیشترین میزان باززایی در دو رقم ریوگرند و اوربانا در محیط حاوی 1 میلی گرم در لیتر BAP و 0/1 میلی گرم در لیتر NAA بود.
نویسندگان
بهنوش سلطان محمدی
دانشجوی بیوتکنولوژی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
مختار جلالی جواران
دانشیار گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات دانشگاه تربیت مدرس
حمید رجبی معماری
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید چمران اهواز