ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم های قدرت در حضور مزارع بادی و برنامه های پاسخگویی بار

در این مطالعه، به منظور محاسبه شاخص های قابلیت اطمینان سیستم های قدرت روشی مبتنی بر تئوری فازی ارئه شدهاست. با استفاده از این روش می توان مشکل عدم قطعیت در تخمین بار را تا حد زیادی تحت کنترل درآورد. همچنین در اینتحقیق به منظور بررسی اثر مزارع بادی و اجرای برنامه های پاسخگویی بار بر قابلیت اطمینان سیستم، یک شبکه نمونه در نظرگرفته شده و در دو حالت حضور و عدم حضور مزارع بادی و همچنین اجرای برنامه های پاسخگویی بار و عدم اجرای اینبرنامه ها، شاخص های قابلیت اطمینان یعنی LOLE و EENS محاسبه شده است. استفاده از مزارع بادی و اجرای برنامه-های پاسخگویی بار باعث بهبود قابل توجهی در LOLE و EENS شده است. همچنین به منظور ارزیابی مدل فازی ارائهشده در هر مرحله نتایج مدل فازی با سایر مدلهای دقیق مقایسه شده که نتیجه نشانگر دقت قابل قبول این روش می باشد.منطقه مورد مطالعه به منظور فعالیت مزرعه بادی شهر زاهدان بوده و برای مدل سازی سرعت باد از داده های این شهر استفادهشده است؛ همچنین به منظور پتانسیل سنجی اجرای برنامه های پاسخگویی بار از دادههای همین شهر استفاده شده است.برای مدلسازی عدم قطعیت در سرعت باد از روش احتمالاتی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان ، مزارع بادی ، تئوری فازی ، شاخص های قابلیت اطمینان ، مدل سازی عدم قطعیت ، پاسخگویی بار