برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع با استفاده از روش های مختلف (مطالعه موردی ایستگاه هواشناسی کرج)

تبخیر و تعرق یکی از بخش های مهم سیکل هیدرولوژی است. تخمین دقیق این پارامتر برای مطالعاتی نظیر بیلان ابی، مدیریت و طراحی سیستم های آبیاری و مدیریت منابع آب مورد نیاز می باشد. بنابراین معمولا برای محاسبه تبخیر و تعرق پتانسیل از روش های غیر مستقیم و بر اساس داده های اقلیمی استفاده می شود. از مهمترین روش های براورد تبخیر و تعرق پتانسیل گیاه مرجع (ET0) روش های تجربی و روش های ترکیبی می باشد. دراین تحقیق از داده های ایستگاه هواشناسی سینوپتیک کرج استفاده گردید. از بین روش های ترکیبی از معادله پنمن – مانتیث به عنوان یک روش استاندارد برای براورد ET0 روزانه و ماهانه استفاده شده است. همچنین از بین روش های تجربی از معادله های جنسن – هیز، جنسن – هیز اصلاح شده و هارگیوز – سامانی استفاده گردید. نتایج مقایسه ET0 از روش پنمن – مانتیث و معادله های تجربی نشان می دهد که روش هارگریوز – سامانی دارای دقت بیشتری در برآورد ET0 روزانه و ماهانه نسبت به روش های جنسن – هیز و جنسن – هیز اصلاح شده می باشد.

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، پنمن - مانتیث ، هارگریوز - سامانی ، جنسن - هیز ، کرج