بررسی تاثیر کم آبیاری روی عملکرد سویا در منطقه خرم آباد

محدودیت آب ، عمده ترین عامل منفی و بازدارنده ، در زراعت ابی محسوب می شود و به دلیل وجود این محدودیت از جنبه های کیفی و کمی، تحقیقات کم ابیاری جهت بهینه سازی مصرف آب و تعیین عمق آب آبیاری در استراتژی مورد نظر، جایگاه ویژه ای می یابد. بر این اساس طی تحقیقی که در منطقه خرم اباد انجام شد، توابع تولید و هزینه و عمق بهینه آب مصرفی در کشت سویا بر اساس سطوح مختلف آبیاری تعیین شد. تابع تولید، Y(w) و تابع هزینه C(w) هر دو بر حسب عمق آب مصرفی و از درجه دوم می باشد. نهایتا نتایج زیر بدست امد: تیمار 125 درصد آبیاری کامل، بالاترین میزان عملکرد سویا را (1/720 تن در هکتار) به همراه داشته است. نیاز ابی کامل به کمک نرم افزار CROPWAT و بر اساس روش پنمن – مانتیس محاسبه گردید. با وجود این ، با توجه به کمبود منابع آب و هزینه های تامین ، انتقال و تزویع آب و با در نظرگرفتن خصوصیات کمی وکیفی مناسبترین تیمار برای سویا 75 درصد آبیاری کامل پیشنهاد شد. این تحقیق به صورت طرح آزمایشی و در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار سطوح آبیاری و سه تکرار با فواصل ابیاری مساوی و در شرایط کشت و کار یکسان بوده است.

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، سویا ، تابع تولید ، تابع هزینه