مضمون های اساطیری و نمادهای آیینی در نگاره های سقف سقانفارهای بابل (مطالعه ی موردی: سقانفارهای کیجاتکیه- شیاده- کبودکلا -کبریاکلا- چمازکلا)

مازندران سرزمینی است که از جمله خاستگاه های اولیه ی شیعیان علوی می باشد و نیز بناهای ارزشمند ایرانی اسلامی را در خود به یادگار دارد و از این منظر، شهره گشته است. سقانفارها، گونه ای از معماری بومی و مذهبی منطقه ی شمالی دریای مازندران می باشند که پس از مسجد، در کنار تکیه از اهمیت و اعتبار فرهنگی و تاریخی برخوردار می باشند. بیشتر این بناهای مذهبی در دورهی قاجار تصویرگری شدهاند. این پژوهش با توجه به ماهیت آن به بررسی و شناخت مضمون های نمادهای آیینی نقوش به کار رفته در سقف های پنج سقانفار بابل (شامل: کیجاتکیه، شیاده، کبودکلا، چمازکلا و کبریاکلا) پرداخته است. نتایج حاکی از آن است که این نقوش از دو منبع مهم دینی واسطورهای نشأت می گیرند و از تصویرگری برای انتقال و ثبت آموزه های دینی و مضمون های اسطورهای (آفرینش انسان) استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

سقانفار ، اسطوره ، نماد ، آیین ، نقوش ، بابل