رابطه تاب آوری با گرایش به اعتیاد در دانشجویان دختر شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر، بررسیی رابطه تاب آوری با گرایش به اعتیاد در دانشجویان دختر شهر اصفهان بود. روش پژوهش به صورت توصیفی- همبستگی و حجم نمونه برآورد شده، برابر با 100 نفر بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس گرایش به اعتیاد زرگر بود. یافته ها با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد که میان تاب آوری و گرایش به اعتیاد در دانشجویان دختر، رابطه منفی معنی دار وجود دارد و حدود 15/9 درصد واریانس گرایش به اعتیاد را تاب آوری تعیین می کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، گرایش به اعتیاد ، دانشجویان دختر