بررسی تاثیر سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم آبی در شرایط مختلف خاک ورزی

این تحقیق با هدف بررسی روش های مختلف خاک ورزی توام با مدیریت بقایای گیاهی و سطوح نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم آبی در سال زراعی 91-1390 در شهرستان بوئین زهرا اجراء گردید. این آزمایش به صورت کرت های خردشده نواری درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی درسه تکرار به اجراء در آمد. تیمارهای آزمایشی عبارتنداز روش های مختلف خاک ورزی به عنوان کرت های اصلی در چهار سطح: کشت مستقیم، گاوآهن مرکب، گاوه آهن برگردان دار و چیزل پکر و سطوح مختلف نیتروژن در سه سطح به عنوان کرت های فرعی، کاربرد نتیروژن به میزان 75% و 100% و 125% میزان توصیه شده می باشد. نتایج آزمایش نشان داد که اثر خاک ورزی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرددانه معنی دار گردید. و اثر متقابل خاک ورزی و سطوح نیتروژن اختلاف معنی داری را نشان نداد. مقایسه میانگین اثر خاک ورزی برعملکرد دانه نشان داد که در شخم با گاو آهن برگردان دار با میانگین 6369 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه رادارا بود و در گروه آماری مشترکی با کشت مستقیم قرار گرفت. همچنین بیشترین تعداد سنبله و تعداد دانه در دانه در گیاه در تیمار گاوآهن برگردان دار مشاهده گردید. مقایسه میانگین اثر سطوح نیتروژن نشان داد که تیمار کاربرد 125% نیتروژن بیشترین عملکرد دانه (6321 کیلوگرم در هکتار) و تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله و وزن هزاردانه را به خود اختصاص داد وتیمار کاربرد نیتروژن به میزان 75% توصیه شده کمترین مقادیر صفات مذکور را داشت.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی ، گندم ، نیتروژن ، اجزای عملکرد