مروری بر نظام حقوقی ناظر بر تنگه هرمز

بخش مهمی از مباحث حقوق دریاها مربوط به آبراه های بین المللی می باشد. آبراه بین المللی عبارت است از تنگه ها ، کانال ها و رودخانه ها که دریاهای آزاد را به هم متصل می سازد. در یک تعریف کلی تنگه را می توان معبر باریک طبیعی یا بخشی ازآب که دو قسمت بزرگ تر از آب ها را به هم متصل می کند تعریف کرد. اصولاً از دیدگاه حقوقی، تنگه های بین المللی دو دسته اند: برخی از آنها تابع نظام حقوقی عام یا مشترک هستند، مانند تنگه هرمز در ایران و تنگه پادوکاله بین فرانسه وانگلستان و برخی دیگر تابع نظام های حقوقی خاص هستند، مانند تنگه های بسفر و داردانل در ترکیه. چنانچه تنگه ای تابع نظام حقوقی خاصی نباشد، تابع نظام حقوقی عام یا مشترک است. همچنین بر اساس کنوانسیون 1958 ژنو و کنوانسیون .« ترانزیت » و عبور « بی ضرر » 1982 جامائیکا و حقوق عرفی، دو نظام حقوقی برای عبور و مرور وجود دارد: حالت عبور این مقاله در تلاش است تا ضمن توضیح تفصیلی مباحث مربوط به حقوق دریاها و آبراه های بین المللی، علی الخصوص موضوع تنگه ها، به بررسی اهمیت استراتژیکی تنگه هرمز و نظام حقوقی حاکم بر آن بپردازد.

کلیدواژه ها:

نظام حقوقی ، آبراه های بین المللی ، تنگه هرمز ، کنوانسیون ژنو و جامائیکا