تاثیر عملیات لیزرپینینگ بر روی بهبود خواص مکانیکی آلیاژهای فلزی

طبق نظریه کوگوئل، شکست ناشی از خستگی به دلیل قرار گرفتن ریز ترک های ماده در نواحی تنش کششی ماکزیمم است، بنابراین ایجاد تنش های پسماند فشاری در قطعه منجر به بستن ریز ترک و توقف رشد آن می شود . هرچه عمق این تنش ها بیشتر باشد بهتر می تواند از رشد ریز ترک ها جلوگیری کند. لیزرپنینگ فرایند جدیدی است که به منظور متوقف نمودن رشد ترک اولیه، بهبود خواص مکانیکی و افزایش عمر خستگی باایجاد تنش پسماند فشاری در فلز بکار می رود. در این مقاله اثر پارامترهای لیزر اعمال شده روی قطعات فلزی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. همچنین نتایج بهبود خستگی ناشی از تنش فشاری بوسیله روش لیزرپینینگ با روش شات پینینگ ، ساچمه زنی ، مقایسه می شود و نیز تاثیر این فرایند بر بهبود خواص مکانیکی مورد بررسی قرار می گیرد. سپس با شبیه سازی فرایند تنش های پسماند و انحنای ایجاد شد در سطح قطعه کار تعیین گردیده است.

کلیدواژه ها:

لیزرپینینگ ، تنش های پسماند فشاری ، خستگی ، روش اجزا محدود