اهمیت عوامل خطرزای کلاسیک و غیر کلاسیک در افراد مبتلا به آنژین صدری

بیماریهای قلبی – عروقی به عنوان مهم ترین علت مرگ و میر در کشورهای توسعه یافته می باشند . درامریکا این بیماری گریبانگیر بیش از نصف جمعیت می باشد ، در انگلستان حدود 26% و با میزان بیشتر در اسکاتلند و ولز و ایرلند شمالی بوده است. درکشورهای توسعه یافته اپیدمیولوژی بیماریهای قلبی – عروقی از سال 1960 شروع شده و در نیمه این قرن به ماکزیمم خود رسیده و از آن به بعد میزان مرگ و میر به طور قابل ملاحظه ای تقلیل یافته است. علاوه بر کورهای توسعه یافته درکشورهای در حال توسعه ازجمله کشورهای مدیترانه شرقی طبق گزارش دفاتر WHO نسبت به مرگ و میر از این بیماری در این ناحیه از 25% تا 45% متغیر می باشد. طبق گزارش مرکز آمار ایران مرگ و میر از بیماریهای قلبی – عروقی در شهرهای منتخب ایران ازسال 1350 تا 1370 از 20/6 به 29/55 درصد افزایش یافته است. بررسیهایی که درکشور شده است نشان م دهد بالا بودن ریسک فاکتورهای کلاسیک مانند کلسترول توتال (TC)، تری گلیسرید (TC) و لیپوپروتئین سبک (LDL-C) ممکن است که د رایجاد بیماریهای قلب رل مهم را ایفا نمایند (4/5). یک بررسی جدید که در شهر تهران شده نشان می دهد که 64% افراد ظاهرا سالم در شهر تهران دچار اختلال چربی درخون می باشن.