بررسی اثرات زیست محیطی مجتمع های تولیدی پرورش ماهیان سردآبی بررودخانه سیروان استان کردستان

رشداقتصادی و صنعتی جهان وهمچنین لزوم تغذیه جمعیت روبه افزایش وکیفیت برتر پروتئینی آبریان درمقایسه با سایرگوشت ها موجب افزایش توجه به ابزیان وصید دردریاها و منابع آبی گردیده و کاش ذخایر آبی را بدنبال داشته است بنابراین برای دستیابی به برابری تولید باتقاضا و بهره برداری مناسب ازذخایر چاره ای جز روی اوردن به پرورش ابزیان درمحیطهای قابل کنترل و همچنین تکثیر انواع ماهیان به منظور رهاسازی و بازسازی ذخایر درسطح جهان نیست پرورش دهندگان ابزیان شیوه احداث مزارع پرورشی را به سمتی سوق داده اند که تعداد بیشتری ازابزیان را درفضای محدودی پرورش دهند و به این طریق بازدهی پرورش را افزایش میدهند و درهمین راستا مزارع پرورش ماهی درسطح جهان روند گسترش بسیارسریعی دارد که مسلما کشور ایران و استان کردستان هم ازاین قاعده مستثنی نیست یکی ازمنابع ابی بسیارخوب دراستان کردستان رودخانه سیروان است که دبه دلیل وجود چشمه های طبیعی با کیفیت مناسب درحاشیه این رودخانه و خودرودخانه دومجتمع تولیدی ماهیان سردابی پالنگان باظرفیت تولید 1000تن درسال و مجتمع سیروان با ظرفیت تولید 500تن درسال و تعدادی مزارع خرد با ظرفیت های 10تا20تن درسال احداث شده اند و دراینده هم برنامه هایی برای افزایش این میزان تولید به دوبرابر میزان فعلی وجود دارد یکی ازمشکلاتی که این مراکز تولیدی ایجادمیکنند آب خروجی این مزارع است که مستقیما وارد رودخانه سیروان میشود آب خروجی مزارع پرورشی به عنوان منبع الاینده محیط زیست محسوب میگردد موادزیاد بیولوژیک و شیمیایی عوامل بیماریزا گونه های ناخواسته و غیربومی همگی میتوانند ازطریق کارگاه های پرورش ابزیان وارد اکوسیستم های ابی شوند که درنهایت اثرات منفی زیان باری را برروی این اکوسیستم ها برجای خواهد گذاشت

کلیدواژه ها:

بررسی زیست محطی ، توسعه آبزی پروری ، رودخانه سیروان ، موادزاید بیولوژیک