بررسی اثرات کود شیمیایی،ورمی کمپوست،زیستی نیتروکسین و حل کننده فسفات و نانو بر شاخص های رشدی چغندر قند ( Beta vulgaris L0)

به منظور برسی تاثیر کاربرد کودهای شیمیایی(نیتروژنه و فسفره)،ورمی کمپوست ، زیستی نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات و نانو، (میکرو، ضد استرس وNPK) بر شاخص های رشدی چغندرقند (رقم مونوژرم Sbsi007) آزمایشی در سال 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی شیروان در قالب بلوک کامل تصادفی با ده تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عدم مصرف کود(شاهد)، 100 % کود شیمیایی توصیه شده NPL، کود زیستی نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات به صورت بذر مال + 50 % کود شیمیایی، کود زیستی نیتروکسین وباکتری های حل کننده فسفات همراه با آب آبیاری + 50 % کود شیمیایی، کود زیستی نیتروکسین و باکتری های حل کننده همراه با آبیاری +50 % ، کود زیستی نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات بدون کود شیمیایی ، کود زیستی نیتروکسین و باکتری های حل کننده فسفات+ NPK نانو ، کود ورمی کمپوست (ده تن در هکتار) + 50 % کود شیمیایی به صورت قبل از کشت، کود NPK نانو + 100 %کود شیمیایی، کود ضد استرس نانو + 100 %کود شیمیایی، کود میکرونانو + 100 % کودشیمیایی بود.در این بررسی شاخص های رشدی از جمله شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی، سرعت رشد محصول و سرعت اسیمیلاسیون خالص تعیین شد. نتایج این آزمایش نشان داد که شاخص سطح برگ در تیمار شاهد با اختلاف بسیارکم از کود بیولوژیک همراه با NPK نانو بیشترین مقدار بدست آمد، همچنین در تیمار ورمی کمپوست+ 50 %کود شیمیایی سرعت رشد محصول دارای بیشترین مقدارخود بود.ماکزیموم رشد نسبی در تیمار کود بیولوژیک به صورت بذر مال+ 50 % کود شیمیایی بدست آمد و در سرعت اسیمیلاسیون خالص در تمام تیمار ها نتیجه یکسان مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

چغندر قند ، شاخص های رشدی ، کودهای زیستی و آلی ، کودهای نانو