بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی بر میزان خلاقیت دانشآموزان دختر پایه چهارم ابتداییشهرستان آبدانان

در هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی بر میزان خلاقیت دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهرستان آبدانان می باشد. پژوهش حاضر از نوع علی– مقایسه ای و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ی چهارم ابتدایی که نمونه ی انتخاب شده در این پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی شامل 30نفر 15نفر آنها در گروه ارزشیابی توصیفی و 15نفر دیگر در گروه ارزشیابی کمی بوده است. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خلاقیت کودکانشیفر و پرسشنامه سنجش تأثیر اجرای طرح ارزشیابی توصیفی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار spssاستفاده شده است. برای ارزشیابی توصیفی و متغیر خلاقیت از واریانس چند متغییره و آزمون tویژه گروه ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد، بین خلاقیت دانش آموزان تحت نظام ارزشیابی توصیفی و دانش آموزانی که تحت نظام ارزشیابی کمی بوده اند تفاوت معنادار وجود دارد. از سوی دیگر در فرضیه دوم بین ارزشیابی کیفی با خلاقیت دردانش آموزان رابطه وجود دارد. همچنین در فرضیه سوم بین بین میزان خلاقیت دانش آموزان دختربهره مند از ارزشیابی توصیفی و ارزشیابی کمی تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشان داد که هرجا که یادگیری هدفمند رخ دهد به نوعی ارزشیابی را در خود دارد. اگر یادگیری را جریانی پیوسته بدانیم که از مبادی آغاز می شود و به پیامد و نتیجه می رسد، ارزشیابی هم جریانی پیوسته است که از مبادی آغاز می شود و به نتایجی می رسد. ارزشیابی جریانی پیوسته است که دوش بهدوش یادگیری به پیش می رود و آن جریان را در مسیر رشد خود سامان می دهد و غنا می بخشد. اگر جریان یاددهی ـ یادگیری را به درستی تجزیه و تحلیل کنیم، خواهیم دید که ارزشیابی از جریان یاددهی ـ یادگیری جدا نیست

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، ارزشیابی کمی ، خلاقیت ، دانش آموزان